dinsdag 31 maart 2009

Von der Dunk wederom ontspoord

De Volkskrantcolumnist is het nihilisme voorbij.

Thomas von der Dunk mag graag pochen met zijn superieure intellect. Aan "de rancuneuze geestelijke onderklasse die met haar ranzige blogjes scheldend over internet trekt" meldt hij maandag: "opnieuw heb ik gelijk gekre­gen." Over Israël, wel te verstaan.

Von der Dunk ziet namelijk een recente opmerking in één van zijn columns -- dat het Israëlische leger in Gaza "Palestijnse schoolkinderen afschiet alsof het de Veluwse drukjacht betreft" -- bevestigd in recente berichtgeving in de media. Niet alleen hebben de soldaten op grote schaal de mensenrechten geschonden, zo blijkt, ook hebben zij, in de woorden van Von der Dunk, "doelbewust Palestijnse burgers neergeknald." Het artikel in de Volkskrant waaraan hij deze wijsheid ontleent, wist van één dezer soldaten op te tekenen: "We moeten iedereen vermoorden die daarbinnen zit."

Zoals bijkans alle media wereldwijd, baseert de Volkskrant zich uitsluitend op de Israëlische krant Haaretz, die op 19 maart jongstleden in een artikel gewag maakte van een verslag van een introductiecollege voor aankomende Israëlische militairen. In dit verslag wordt een aantal getuigenissen beschreven van soldaten die afgelopen winter tijdens het Israëlische offensief in Gaza hebben gevochten. Haaretz' eerste onthulling uit het verslag luidt als volgt: "De getuigenissen bevatten onder andere een beschrijving van ... een incident waarbij een scherpschutter van de IDF per ongeluk een Palestijnse moeder en haar twee kinderen neerschoot [nadruk toegevoegd, MB]."

De woorden "per ongeluk" spreken direct tegen dat Israëlische troepen "doelbewust" schieten op Palestijnse burgers, laat staan dat zij getuigen van een "Veluwse drukjacht". In het vervolg van het bericht wordt nog één ander incident genoemd, waarbij een officier zijn troepen beval om een oudere Palestijnse vrouw honderd meter verderop dood te schieten (uit dit voorbeeld komt het hierboven vermelde citaat in de Volkskrant). Deze twee excessen legitimeren natuurlijk niet de kinderachtig groteske conclusie van Von der Dunk.

Om zijn woorden kracht bij te zetten, voert Von der Dunk twee Israëli's op die zijn goedkeuring niet wegdragen kunnen. De eerste is de historicus Martin van Creveld, die een academische carrière achter de rug heeft waarvan Von der Dunk alleen maar kan dromen. Van Creveld vertelde onlangs aan de Volkskrant: "Oorlog is niet alleen een bron van ellende, maar ook van vreugde." De tweede persoon die Von der Dunk aanhaalt is de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman, "die regel­matig het verjagen van de complete Arabische bevolking bepleit." Voor Von der Dunk vormen opvattingen als deze "het nazidom in een notendop."

Nu gaf Van Creveld in zijn interview met de Volkskrant tevens aan geen problemen te zien in een Iraans kernwapen en fulmineert hij al langer tegen de Amerikaanse inval in Irak. Met het idealiseren van oorlog an sich zal het dus best meevallen. Van Creveld is een machtsrealist, die het als morele en pragmatische plicht beschouwt voor een land om zich te wapenen tegen zijn vijanden: "[Als de oorlogscultuur verloren gaat, kan een land] weerloos worden tegenover zijn vijanden. Maar ook het tegenovergestelde kan gebeuren: door het ontbreken van een oorlogscultuur kan een land juist gewelddadiger worden."

De ingedutte Nederlander mag, met Von der Dunk, genieten met volle teugen van alle goedbedoelde progressieve inspanningen om de wereldvrede te bewerkstelligen en van deze woorden dus weinig begrijpen, maar in Israël zet een dergelijke pacifistische mentaliteit helaas weinig zoden aan de dijk. De joodse staat vecht reeds sinds haar oprichting voor haar bestaan, tegen kwaadaardige regimes die haar het licht in de ogen niet gunnen.

De Islamitische Republiek Iran -- die nota bene zo'n duizend kilometer van Israël vandaan is gelegen, geen grens deelt met de joodse staat en werkelijk niets van haar te duchten heeft -- beschouwt het desondanks als één van haar voornaamste aartsvijanden. Om zijn wens om Israël van de kaart te vegen kracht bij te zetten, bouwt het thans aan een kernwapen. Daarnaast overlaadt het de islamitische moordenaars van Hezbollah en Hamas met wapens en dollars. Laatstgenoemden schieten hun raketten nog altijd dagelijks de Israëlische grens met Libanon respectievelijk Gaza over, en tijdens de Tweede Intifada kwamen meer dan duizend Israëli's om het leven als gevolg van Palestijnse zelfmoordaanslagen.

Wat bovendien maar weinigen weten, is dat momenteel slechts 75 procent van Israëls bevolking joods is en de rest overwegend Arabisch (en 16 procent islamitisch). Omdat de geboortecijfers van de verschillende etnische groepen sterk uiteenlopen, zullen de joden binnen enkele generaties niet meer dan een minderheid vormen binnen hun huidige landsgrenzen. Aangezien zich inmiddels het eerste Arabische lid van de Knesset heeft aangediend dat in Israëls kernwapen een groter gevaar ziet dan in een potentieel Iraans, laat het zich raden hoe krachtig deze ontwikkeling de democratische besluitvorming in Israël kan gaan beïnvloeden. In dit licht moet men de opmars van de rechtse Lieberman dan ook beschouwen.

Het is voor Von der Dunk gemakkelijk vuren op onbeholpen Israëlische militairen, militaire historici en politici die niet terugdeinzen voor onorthodoxe oplossingen. In zijn eigen groezelige flatje, ver weg van enig denkbaar gevaar, hoeft hij zich over zijn eigen overleven geen enkele zorgen te maken en ligt niets hem in de weg om de decadente analyses te vervaardigen waarbij zijn lezers hun vingers elke keer weer aflikken. Een dergelijke zelfgenoegzaamheid kan Israël zich helaas niet veroorloven.

In 2005 grepen Israëlische soldaten een 21-jarige Palestijnse vrouw, Wafa al-Bis, bij de kladden bij een checkpoint. Al-Bis had tijdens het koken ernstige brandwonden opgelopen, die zowat haar halve lijf bedekten, en kreeg daarvoor een hoogwaardige behandeling in een Israëlisch ziekenhuis. Ditmaal was ze onderweg naar een vervolgafspraak, maar droeg ze tevens tien kilogram explosieven met zich mee, die ze tot ontploffing zou brengen temidden van de artsen die haar behandelden. Voor wat hoort wat, zullen we maar zeggen.

Dit soort onmensen vecht niet voor een tweestatenoplossing of tegen de armoede onder de Palestijnen: hier presenteert zich het vleesgeworden nazisme, niet bij Van Creveld en Lieberman. Als we het Thomas von der Dunk echter vragen, handelde mevrouw al-Bis vermoedelijk uit "wanhoop". De term "nazisme" bewaart hij namelijk liever voor Israël. Daarmee is hij werkelijk het nihilisme voorbij, om van de schaamte nog maar te zwijgen.

8 opmerkingen:

  1. In einem anderen Fall wurden eine Mutter und ihre zwei Kinder erschossen, weil sie sich in die falsche Richtung bewegten, als von den Militärs vorgegeben.

    Diese Ereignisse habe es nicht gegeben. Die vermeintlichen Augenzeugen hätten gegenüber dem Militäranwalt gestanden, nur Gerüchte gehört zu haben und dann beiden Geschichten "übertrieben und bewusst übertrieben" erzählt zu haben, um anderen Soldaten "ein Zeichen zu setzen". Sie gestanden, nicht Beteiligte gewesen zu sein und konnten deshalb auch keine Angaben über den Ort und Zeitpunkt der von ihnen beschriebenen vermeintlichen Kriegsverbrechen machen.
    http://www.n-tv.de/1129513.html

    De Van der Dunks zijn psychopaten, overtuigd van hun gelijk, hun gefantaseerde wereld al geven feiten aan dat zij ongelijk hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wederom fraai geformuleerd Mark.


    Het euvel, Mark, is vooral gelegen in het feit dat linksen een volstrekt onjuist archetypisch beeld omtrent het nazisme koesteren, dat in feite geheel op zichzelf valt te projecteren, maar waarmee ze tengevolge daarvan juist hun opponenten opschepen. Zo is Wilders bijvoorbeeld juist het diametraal tegenovergestelde van het nazisme: geen geneigdheid tot massaliteit in de openbare ruimte, geen collectivisme, geen sterke overheid. Von der Dunk is de verpersoonlijking van de sterke staat met de lederen jassen. En dan maakt het niets uit of die van Stalin of Hitler is.

    filantroop

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat lees ik jouw stukken toch graag !!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Intellect wil nog niet zeggen dat men wijs is.
    De hr T von der Dunk bewijst het keer op keer.
    Vrede voor allen is helaas een utopie.
    Ik wens een ieder een fijn leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geloven is niet zeker weten.
    God is groot, hij heeft niemand nodig om te bewijzen dat hij bestaat.
    De gebeden weet hij nu wel.
    Hij wist alles al duizende jaren.
    Hij heeft alles geschapen, dus ook satan.
    Misschien wordt alles duidelijk in het hiernamaals.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jammer dat Herman van Veen niet kan toveren.
    Gelukkig, in ieder geval voor mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geen religie of 1 religie.
    Er is iets voor te zeggen.
    De Islam dus maar hr Balkenende en von der Dunk?
    Of de pedo-club R.K liever?
    Gegroet you all.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Waarom worden wij op de proef gesteld?
    God wist het toch al.
    Volmaakt onvolmaakt dus.
    Is er nu echt niemand die het de wereld duidelijk kan maken?
    Rusland was ooit goed op weg denk ik.
    Demokratie is een verkapt kapitalishme.
    Privatisering is het bewijs. gegroet.

    BeantwoordenVerwijderen